Deze week heb ik een weekje vrij genomen. Ruime twee maanden geleden heb ik deze vrije week ingepland, onder het mom: het komt dan vast wel goed uit. Ik merk dat er in de huidige maatschappij alles in een sneltrein gebeurd, en dat er zowat een taboe ligt op rustiger aan doen, of kunnen aangeven dat je even tijd voor jezelf nodig hebt.

Afgelopen week had ik samen met mijn schoondaddy een gesprek over vakantie en vrije dagen. In het gesprek kwam naar voren dat je mogelijk geen vakantie en/of vrije dagen nodig zou hebben als je voldoende plezier uit je werkt haalt en daar ook van oplaad. Dit zette mij aan het denken, want is dat wel zo?

Sinds een halfjaar werk ik bij een FACT-team in de geestelijke gezondheidszorg. De GGZ is een werkplek wat ik ontzettend interessant vind, maar waar ik wel nog zoekende ben wat bij mij past. Het afgelopen jaar is een jaar vol turbulentie geweest: verhuizen, nieuwe baan, afstuderen, verbouwen en ook nog eens een nieuwe woonplaats. Ik merk dat alles nu wat meer in een rustiger vaarwater lijkt te komen en alle indrukken wat meer gaan landen. Eigenlijk heb ik een langere tijd overprikkeld doorgebracht. Dit slurpte energie.

Te veel hooi op je vork nemen is hoort eigenlijk bij generatie y. Oftewel de generatie van de twintigers en de dertigers. Veel prikkels ervaren, veranderingen aangaan en hoge verwachtingen aan onszelf stellen. Dit recept is een garantie voor een overmoeid/overspannen gevoel. We blijven maar doorsjezen!

Het taboe rondom op de rem trappen lijkt ook maar te blijven hangen. Als je minder gaat werken wordt je raar aangekeken, want je bent jong, hoort nog vol energie te zitten. Er hangen best veel negatieve oordelen rondom een grens voor jezelf trekken en naar je eigen gevoel luisteren. Zowel je eigen innerlijke criticus als mensen in je omgeving die hun mening geven. Je kunt bij jezelf denken, dan ben ik een slappeling, lui, heb ik geen doorzettingsvermogen..

We leven in een 24/7 maatschappij, want we blijven maar doorgaan en voorbij onze grenzen aan. Je ziet wat voor effect het heeft: overspannenheid, vermoeidheid, overprikkeling, prikkelbaar en burn-outs. Het feit dat je je eigen grenzen aan geeft is juist een goed teken. Zoals ik al in mijn artikel over perfectionisme schreef kun je bijvoorbeeld in je werkdag een pauze nemen en een ommetje maken. Ik zal nog een aantal tips hieronder delen:

• Beoefen yoga! Yoga is voor mij een manier om te ontladen en een moment voor mezelf te nemen. Ik ben dol op yin yoga.
• Mediteer. Ik mediteer elke ochtend en avond, dit hoort echt tot mijn ochtend- en avond routine.
• Ga de natuur is. De natuur is voor mij een plek om alle prikkels los te laten en in het nu te zijn. Luisteren naar de vogels, mooie bloemen en planten bewonderen.
• Luister een podcast. Tijdens een wandeling luister ik graag naar een podcast, er komt binnenkort een artikel aan met mijn favoriete podcasts van de afgelopen tijd.
• Niksen. Ga bij jezelf na hoe je erbij zit en hoe je je voelt, luister en handel hiernaar.
• Vrij. En ten slotte plan voor jezelf een vrij moment, dag of een week in. Luister naar wat je nodig hebt, zodat je je batterij weer kunt opladen.

Naast je (leuke) baan kun je ook behoefte hebben aan dagen zonder werk. Ik moet eerlijk zeggen dat ik echt niet altijd oplaad van mijn werk. Ik doe mijn werk met plezier, maar daarnaast heb ik in mijn werkdagen ook echt wel een energielek: mijn perfectionisme, onzekerheid en het vele contact met clienten (lang leve mijn empathie en prikkelgevoelige brein!). En dit is ook oké, je doet natuurlijk ook je werk om je geld te verdienen en je maandelijkse lasten te kunnen betalen. Je hoeft niet elke dag springend naar je werk te gaan met volle enthousiasme. Voel bij jezelf na wanneer jij een moment/een tijd voor jezelf nodig hebt. Je bent ook maar een mens.

Laat oordelen, verwachtingen en taboe’s achter je. Luister naar jezelf. Jij kent jezelf het beste en weet wat je nodig hebt. Probeer rust en balans te vinden in deze doorsjees maatschappij.

Wat vind jij over dit onderwerp?

Liefs,
Evelien