Je kwetsbaar op durven stellen kan best lastig zijn. Tegenwoordig ligt de lat erg hoog, en is het bijna vanzelfsprekend dat we alles goed doen. Binnen mijn werk in de geestelijke gezondheidszorg probeer ik mij regelmatig kwetsbaar op te stellen naar cliënten toe. Dit doe ik bewust om de afstand te verkleinen. Kwetsbaar op durven stellen vergt moed, maar ik ben van mening dat het zijn vruchten afwerpt. Vandaag deel ik met jullie mijn mening over de kracht van kwetsbaarheid.

Kwetsbaar opstellen betekent voor mij dat je van jezelf een stukje van de echte kern laat zien. Ook wel laten zien wij jij echt bent. Dit kan zijn in de vorm van passies die je hebt, maar ook dingen waar je in het leven mee strubbelt. Eigenlijk durven weinig mensen zich kwetsbaar op te stellen, wat ook best logisch is, want jezelf kwetsbaar opstellen brengt diverse risico’s met zich mee. Wat gebeurd er als mensen een mening hebben over dat stukje kwetsbaarheid van jou? Je kunt je gaan schamen, een gevoel van gene, of minderwaardigheid ervaren. Niet fijn dus! Gelukkig heeft kwetsbaarheid tonen ook mooie voordelen..

Kwetsbaar zijn, en jezelf kwetsbaar opstellen brengt natuurlijk ook een hoop plezier. Door jezelf kwetsbaar op te stellen kun je herkenning vinden, en nodig je de ander uit om zich ook open te stellen. Want was is gewoon? Door je kwetsbare kant te tonen kun je anderen inspireren, nodig je ze uit in een andere wereld, en kun je de verbinding aangaan met elkaar.

Je mag er zijn

Ik vind het bewonderenswaardig als mensen zich kwetsbaar durven op te stellen, ik luister graag naar hun verhalen. Persoonlijke verhalen vind ik zelfs iemand sieren, de verhalen maken de persoon wie hij is. Door je kwetsbaarheden te delen met anderen, kun je elkaar inspireren. Je mag er zijn, met al je kwetsbaarheden!

Maak de overweging

Kwetsbaar opstellen mag, niks moet. Ik vind het best een dingetje om je open te stellen, zoals ik al aangaf kun je oordelen krijgen, of vervelende opmerkingen tegenkomen. Terwijl je kwetsbaar opstellen ook zoveel moois kan opleveren. Binnen mijn werkveld stel ik mij ten aanzien van cliënten regelmatig kwetsbaar op. Je verminderd hierdoor de hiërarchie, en creëert als het ware mens tot mens contact. Binnen mijn werkveld maak ik bewust de keuze, en weeg ik het volgende af: kan deze persoonlijke informatie bijdragen aan de samenwerking en het contact met elkaar? Het mooie binnen de geestelijke gezondheidszorg is dat iedereen, maar dan ook iedereen strubbelingen ervaren in het leven. Dit zorgt ervoor dat het herkenning mij elkaar zal opleveren.

In mijn privé leven vind ik het lastiger om mij kwetsbaar op te stellen. Een vraag die ik mij al langer afvraag is: wat is normaal? Hoe definiëren wij dit begrip? Ik ben van mening dat juist buiten de lijntjes kijken de mooiste dingen in het leven oplevert.

Je kunt niet met iedereen dezelfde mening delen

Ik merk dat ik dit regelmatig vergeet: maar je kunt niet met iedereen dezelfde mening delen. Je hoeft niet door iedereen leuk gevonden te worden, en je hoeft ook niet iedereen te inspireren. Het is goed dat iedereen anders is, het zou anders ook wel heel saai zijn! Realiseer ook dat jouw kijk er mag zijn, maar die van de ander ook. Respecteer elkaar hierin. Dit kun je meenemen als je overweegt om je kwetsbaar op te willen stellen, niet iedereen zal het waarderen, maar de personen met wie je er over een goed gesprek hebt, of zelfs kan inspireren zal het meer waard zijn!

Kwetsbaarheid is iets moois, maar soms erg complex. Kijk bij wie jij je op je gemak voelt om je kwetsbaarheid te delen (als je dit wilt!). Kwetsbaarheid kan zorgen voor een mooie verbinding met elkaar. Je mag er zijn! <3

Durf jij je kwetsbaar op te stellen?

Liefs,
Evelien