Het kan iedereen overkomen..

Het kan iedereen overkomen..

Mijn artikel begint met de zin: Het kan iedereen overkomen… Aan de hand van de afbeeldingen heb je vast al een beeld kunnen krijgen waar ongeveer dit artikel over zal gaan. Ja, ik ga het hebben over daklozen. Dit soort onderwerpen interesseert mij, en houdt mij bezig. Tussen het jaar 2009 en 2015 zijn daklozen in Nederland met 75% gestegen (CBS, 2016). Schrikbarend vind ik het! Veel mensen hebben vaak een stereotype beeld van iemand die dakloos is, maar het kan iedereen overkomen..

Bron: Pinterest
Het valt mij op dat mensen vaak denken dat daklozen mensen direct een verslaving hebben, de gevolgen zelf hebben opgeroepen, en een flinke baard en kapotte kleding aan hebben. Er heerst een eeuwige negatieve kijk op daklozen mensen. Als we het woord daklozen net uitspreken, worden er direct de oordelen aan gehangen. 
Er wordt vergeten dat dakloos worden iedereen kan overkomen. Zo las ik een verhaal van een man die een goede baan had, was getrouwd, leek goed in zijn vel te zitten, en woonde in het prachtige Amsterdam. Als buitenstaander zou je denken: die man heeft het goed voor elkaar! 
De tegenslagen kwamen om de hoek kijken, de man raakte zijn baan kwijt door faillissement van het bedrijf. De gevolgen van het faillissement, hadden ook invloed op zijn gemoedstoestand, en daardoor ook op zijn relatie. Zijn relatie kwam in een echtscheiding terecht. En kon zijn woning niet meer betalen, dus kwam met zijn hebben en houden op straat. Daar sta je dan binnen een korte tijd midden op straat. 
Een negatieve kijk ontwikkelen over een bepaalde groepering gaat gemakkelijk. Je hebt bepaalde ervaringen opgedaan, en gaat ervan uit dat dit gelijk bij de gehele groepering zo is. Logisch, de daklozen die je de vraag stellen: ”heb je iets te bieden aan mij?”. Waarop ze duiden op geld, en je niet weet waar dit geld heen gaat.  Maar heb je je afgevraagd wat de reden zou zijn waarom diegene geld nodig zou hebben? Of verslaafd zou zijn? Een verslaving kies je niet voor, daar is altijd een heftige en emotionele aanleiding voor. 
Ik heb een tijd gewerkt met daklozen zowel in mijn eigen woonplaats Gouda, als in Amsterdam. Je komt in gesprek met deze kwetsbare burger, en ze nemen je mee in hun visie op het leven. De dankbaarheid zag ik bij deze mensen. Ze stormden naar binnen voor een broodje met ham, en bedankte je wel twee keer voor dit ontbijt. Kwamen een praatje met je maken, en bedankte je direct voor deze aandacht. 
Zo kwam ik ook in gesprek met een meneer die dakloos was geraakt door diverse familie omstandigheden. Deze man heeft zijn nachten door gebracht rondom het Rijksmuseum, en kreeg regelmatig boetes voor het buiten slapen op straat waardoor deze man in de schulden kwam. 
Hij vertelde trots aan mij dat hij onderdak had bij een goede vriend, en schoonmaak klussen doet voor deze meneer. Zo verdiend hij zijn zak centje. Ook ging hij mee met een groep daklozen om het vuil in de stad Amsterdam op te ruimen, zo verdiende deze man een maaltijd. Zo leer je het verhaal achter een persoon kennen. 
Tegenwoordig wordt er ook meer aandacht aan daklozen op de televisie gegeven. Zo volg ik het Rotterdam project waarin Beau van Erven Dorens vijf daklozen een noodboekje, en 10.000 schenkt om het leven weer op de rit te krijgen, en de mogelijkheid hebben om de basis behoeften te vervullen. Zo wordt de situatie van de dakloze Patrick in kaart gebracht, verslaafd aan diverse drugs en al jaren dakloos. Je hoort mensen al zuchten.. maar daarna hoor je het verhaal. Patrick is dakloos en verslaafd geraakt doordat zijn vrouw zelfmoord heeft gepleegd naar aanleiding van een psychiatrische kwetsbaarheid. Dat komt wel even binnen. 
Ik wil graag doorgeven dat dakloos worden iedereen kan gebeuren, het hangt zo nauw samen met de context waarin je leeft, en de gebeurtenissen die op je pad voorbij komen. Het is net zoals een psychiatrische aandoening, je buurvrouw, je collega, of goede vriendin. Het zou ieder mens kunnen overkomen. 
Hopelijk kijk je de volgende keer dat je een dakloze tegenkomt niet direct met een oordeel, maar denk je verder. Wat zijn de redenen waarom iemand zo is geworden zoals hij nu is? Wat voor heftige gebeurtenissen heeft iemand op zijn netvlies staan? Denk alsjeblieft na voordat je een oordeel los laat. 
Ben jij je hiervan bewust? 
Liefs, 
Evelien

Deze post heeft 2 reacties

  1. Ik heb voor m'n werk iemand van het Centrum Algemeen Welzijnswerk geïnterviewd over de daklozenproblematiek hier in Vlaanderen. Het kan inderdaad iedereen overkomen en dat is een akelige gedachte. Er rust nog steeds een erg groot stigma op daklozen, terwijl een groot deel van die mensen juist erg kwetsbaar zijn en hulp nodig hebben.

Laat een antwoord achter aan Jessica J. Reactie annuleren

Sluit Menu